Arafta Kalmak

2. Dünya Savaşı’nın Avrupa’da yol açtığı tahribattan sonra hızlı bir kalkınma sürecine giren Batı Avrupa ülkeleri, kendi işgücüarzlarındaki eksiklikleri, daha az gelişmişolan ülkelerden karşılamaya çalıştılar. 1 Eylül 1961’de Türk- Alman işgücü sözleşmesinin ardından süreç hızkazanmıştı. 1974 yılında gerçekleştirilen aile birleşmeleriyle birlikte, Türkiyeli göçmenlerin yaşamını Almanya’da bu tarihten sonra daha kalıcı birniteliğe dönüştürmüştür. Alman toplumuyla birinci kuşaktan başlayan kısmi sosyal-kültürel etkileşim sonraki kuşaklarda daha da artmıştır. Buçalışmamızda din sosyolojinin din ve toplum etkileşiminden hareketle Almanya’da doğan Türkiyeli göçmen gençlerin dini inançları, pratikleri, gündelik hayattaki dini değerlerin, kuralların yeri ve önemi, değişen sosyal koşullar bağlamında çözümlenmeye çalışılmıştır. 1960’lı yıllarda başlayan dış göç sonucunda bugün Almanya doğumlu çok sayıda genç bulunmaktadır. Bu gençlerin sosyalleşmeleri hem kendi hem de farklı mekanlarda gerçekleşmektedir. Bu etkileşim sonucunda Türkiyeli göçmen gençlerin dini tutum, davranışları dönüşmektedir. Çalışmamızda bu dönüşüm, cinsiyet, yaş, eğitim, medeni durum ve gelir değişkenleri çerçevesinde irdelenmeye çalışılmıştır.