…Ucundan tutunduğumuz bir yaşamda Öyle derin izler düşünmeden Taşın sertliğini, suyun serinliğini bilerek, Düştüğümüz yerlerde dizlerimizde kalan yaralarla, Her geçtiğimiz anın, Sorumluluğunu duyarak yüklendik, Hiç yüksünmeden acıları;
Bağırıp çağırmadık Sesimizin rüzgârıyla kırıp dökmeden Öyle seslendik, öyle karşı koyduk, Onurlu sözcükler seçtik Yaşadığımız günlere denk düşen, İlk çarpan ışığın aydınlığıyla sürdürdük Bizden önce direnenlerin adımını,
O gürültüde, o yangında belli olmadı Yaralarımızın ne kadar derin ne kadar büyük olduğu Acılarımızı giydiğimiz gömleğin cebinde kuruttuk Karanfillerin rengini tenimiz sanarak yürüdük, Solgunduk, yorgunduk İnsanın onuruyla aydınlanmadan yana Payımıza düşeni taşıdık yarına…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
