Özgür kuş, Kanatlarını takıp uçacaktın erkenden Gülecek, şarkılar söyleyecek ve gidecektin Mavilerin hep berrak ve ışıltılı kalacak sandın. Öyle olurdu bir yüreğe ateş düşmedikçe.
Çekildikçe çekildin içine gizden bir ormanın Yol aldın uzun uzun Düşüncelerinin kuytularında Yolculuğun derinliğine kapıldın. Sonraları bir alev düştü içine Savunmasız biçare kaldın. Oysa gülecek, güldürecek, sonra gidecektin…
Demir attın suya, Başka iklimlerde çiçek açamayacağını kavradın. Ormanın renklerine kaptırdın gittin kendini Ahir zamanda çırılçıplak kaldı sol yanın, İrkildin, düşündün, düşledin Korktun, sevdin, özledin Çocuk misali güven veren bir elin seyrine daldın. Özgür kuş, Özgürlük neymiş, sonunda anladın…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
