Uzun uzun karanlık gökyüzüne baktım. Bana gülümseyecek bir yıldız aradım. Yoktu... Yıldızsız gökyüzü, ışıksız, mutsuz, karanlık yüzler gibi beni korkuttu.
İyice sokuldum anneme... Üzüntüyle;
"Neden gökyüzünde hiç yıldız yok?" diyerek iç çektim.
Annem kollarıyla beni sıkıca sararak;
"Yıldızlar seni değil, içinde yaşadığımız kenti, kentin gürültüsünü terk ettiler.." dedi.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
