“Deli değilim ben, yalnızım… Yanlış insanlar arasında yalnız bıraktılar beni. Bugün yalnızlık koğuşunda ilk günüm. Ben bugüne karanlığımın başlangıcı diyorum. Bana yaşatılan hiçbir şeyi unutmayacağım. Adım Levent. Yirmi yaşındayım. Az önce üç kişi girdi odaya. Birinin elinde traş makinesi vardı, diğerinde sakinleştirici iğne. Öbür adam beni tutmaya gelmiş akıllım. Neymiş, cinnet halinde saçlarımı çekerken, kafamın derisini kaldırmışım. Ahahaha, bilmiyorlar ki bu benim için gayet normal bir şey. Ben sakinleşince saçlarımı sıfıra vurmuşlar. Gerçekten beni kendimden böyle mi koruyacaksınız. Çok komiksiniz. Kimseyi ruhunla kucaklaşmaya zorlama Sevgi din gibidir. Onda da zorlama yoktur.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
