Ne manasızdı o gülüşlerin Geceyi kapladığında yağmur gözlerin Bu kalbim sana hasret, hep yolunu gözlerim Sana şudur diyeceğim Bir ikimiz yalnız kaldık bu dünyada Biri var birimizde O yüzden diyorum ki ben yalnızsam sen de yalnızsın Kaygısızca, ağladığım yolculuğumuza bir toprak da ben attım Umarsızca baktım gittiğin yola Unuttuk ben hatırlatayım, çocuklar gibi girerdik kol kola Zıplardık çılgınca, Saatlerce hiç vermeden mola Ayrılıklar biçtik içten içe birbirimize dolana dolana Kime yarandık birbirimizi yaralayarak Kayıplar verdik sevdamızdan ona buna yarana yarana… Neyimize yetmezdi bir tas tarhana Çok şey anlatacağım da anlayana…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
