Güneş, gökyüzüne dağılmış pamuk gibi bulutların arasında bulduğu boşluklardan süzülüp son ışıklarıyla günüuğurluyor gibiydi. İri bir portakal gibi yavaş yavaş denizden batmaya başlayınca sahile doğru genişleyen ışıltılı,parlak bir yol çizdi. Sahildekilere vuran son ışıklar, terkettiği gökyüzünü kızıla boyadı, evlerin açık pencerelerinden girerek duvarlara kahverengimsi parlak bir cila çekti.Birazdan doğacak ay, geceye fener olmak için sırasınıbeklerken ona: “Bat artık, ben doğacağım.” diyordu.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
