Şeyh Bedreddin doğruldu ve gururla herkese tepeden baktı: “Bir can için kimseye yalvarmam.” Ölüme böyle meydan okuması, Onun “Ulu Türk” sıfatına layık karakterinin bir gereği idi. Şeyh Bedreddin'in çıplak tenini götürüp darağacına astılar. Sesi mazlumların kalplerinde yankılandı: “Mansur'am dara geldim.” Beş yüz yıl bu sesi hiç duyan olmadı... Arap ve Fars din ulemasının Osmanlı sarayına egemen olmasıyla Türk Dünyası Hanefî-Maturidî-Yesevî felsefesinden koptu, akılcılığı terk etti. Bu eser, Türk töre ve felsefesinden, Türk-İslâm anlayışından kopuşa varlıklarını hiçe sayarak itiraz edenlerin, yüzyıllar süren kutlu ve hazin mücadelesinin hikâyesidir.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
