zamanın hiç uğramayacağını bildiğim yerdeyim şimdi soluğundan bir esinti gelir diye üç asırlık çınarların şahitliğinde yağan özlemle tırmanıyorum duvarları babasız dünyanın annesiz bakışının tanıklığında kurumuş menekşelere su veren bahçıvan sabrıyla
anlamsız şarkılar mırıldanan kimsesizler gibi asıyorum gökyüzüne mavileri bir tambur sesi inletiyor hasreti ellerini veriyor elime tüm renkleri yaşamın rüzgarın uğultusunda yolunu kaybeden kar taneleri...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
