Bir gün birisi elma yedi Ve başladı hikâyemiz Acıya sürte sürte yonttukları heykelimiz Dikildi aynaların karşısına
Biz aynaya her baktığında Dikine bir dünya görenler Ve burnundan dünya gelenler çoğu zaman Bu hiçlik Coğrafyasında Doğuyu İlla ki Doğuyu arıyoruz durmadan
Biz ilk doğduğumuzda Ne anne kelimesi büyüdü dilimizde Ne de baba Konuşmayı ilk söktüğümüzde biz İnsan dedik İn - San heceleyerek
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
