Dylan her şeye dikkat eden bir çocuktu. Annesiyse pek dikkatli sayılmazdı. Ocak ayının o cuması, diğer günlerden farksız gibiydi, ta ki... O müzik sesi duyulana dek! Dylan ne kadar uğraştıysa da annesini metro istasyonunda çalan kemancıyı dinlemeye ikna edemedi. İnsanlar yanından geçip giderken Dylan havada uçuşan notalara kaptırmıştı kendini. Annesini ikna etmesinin bir yolu var mıydı? Gerçek bir olaya, yani müzisyen Joshua Bell’in Washington D.C’deki bir metro istasyonunda verdiği konsere dayanan bu zarif öykü, bizlere etraftaki güzelliklerifark edebilmek için gözlerimizi ve kulaklarımızı açmamız gerektiğini hatırlatıyor.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
