Gecede

Leyla Erbil’in öykülerinin ve romanlarının odağında hep bir kabus çekirdeği vardır. Bu çekirdek okurlarının korkularını da kışkırtır. Korku ve kabusu besleyen ise yaşamda ve edebiyatta kadınların kucaklaşması değil. Değinmesi bile yasaklanmış konu ve sorunların incelenmesidir. Leyla Erbil, birçok söyleşisinde "insan yaralı, sakatlanmış doğduğuna sevgiyle, sevecenliğe muhtaç olduğuna" değindi. Ancak yazarken "insanlığın her an şaha kalkabilecek kötülük tohumlarıyla donanmış olduğunu" da görmezdin gelmedi. Onun insanı yansıtma yöntemi daha çok "delilik görünümlü Yelpazede" yer aldı, öykü ve romanlarındaki deliye "gerçekleri, söyletti. Onun anlatımlarındaki kadınlar da erkekler kadar güçlü ve kararlıdır: "Ben yetişirken Cumhuriyet kadınlarını da erkeklerini de hep güçlü, özgüvenli, onurlu mücadeleleri içinde seyrettim; Cumhuriyetin kazanımlarından yola çıkmış, onlardan geri dönmeme iradesi gelişmiş insanlardır. Bunların ille de okumuş diplomalılar, akademisyenler olması gerekmez, aralarında (Tanrı'nın) Zarife(si), 'Bunak'ın anne figürü, 'Cüce'nin Hatçablası vb... gibi cahil sayılabilcekler de vardır. Zarife ise Almanya'ya göçen ilk kuşaktan bir adamın karısıdır ve ailesini kurtarma mücadelesi sonunda deliren bir karakterdir". Gecede yayınlandığı yıldaki özelliğini, önemi her gün biraz daha artarak koruyor. Sennur Sezer