Goli Terakki Öyküleri

Zohre Goli Terakki 8 Ekim 1940’da Tahran’da dünyaya geldi. Babası Lutfullah Terakki, Terakki Dergisi’nin yöneticiydi. İlkokulu Şemiran’da okuduktan sonra Anuşiravan Dadger Lisesi’ne gitti. 1956 yılında ortaöğretimini tamamladıktan sonra Amerika’ya gitti. Altı yıl Amerika’da yaşadı ve Felsefe Bölümü’nden mezun oldu. Amerika’da yaşamayı sevmediğinden İran’a geri döndü. Döndükten sonra hikaye yazıcılığı ile ilgilendi. Tahran Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde dokuz yıl Mitlerin ve Sembolizmin Doğuşu üzerine dersler verdi daha sonra Fransa’ya gitti. İran’da bulunduğu sırada sinemacı ve eleştirmen olan Hajir Daryuş ile evlendi. Bu evlilikten iki çocukları doğdu daha sonra evliliklerini sonlandırdılar. İlk toplu öyküleri “Ben de Che Guevara’yım” adı ile 1989 yılında İntişarat-ı Morvarid adlı yayınevi tarafından yayınlandı. İnkılaptan sonra Fransa’ya gitmiş ve orada yazmaya devam etmiştir. Öykülerinden biri olan “Ruhumun Büyük Kadınına” adlı öyküsü Fransızca’ya tercüme edildi. 1985 yılında bu öykü Fransa’da “Yılın En İyi Öyküsü” seçildi. Goli Terakki’nin ilk eserlerinde kahramanlar, her şeyden korkan, izole yaşayan, hastalıklı, umutsuz, güçsüz ve yalnız tiplerdir. Akıllarını yitirmiş ve sosyal yaşamla bir ilişkileri yoktur. Zira toplumu genel olarak bilgisiz ve yüzeysel görmektedirler. Terakki 1979 yılından sonra “Ruhumun Büyük Kadınına”, “Şemiran Otobüsü” ve “Gökyüzündeki Ev” gibi düşündürücü ve çağdaş İran öykücülüğünün seçkin eserleri arasında yer alan eserler yazmıştır. Onun eserleri “Kış Uykusu” adlı eseri hariç kısa öykü tarzında olmuştur. Yazar İranlı olup Fransa’da yaşamaktadır. Dikkat çeken eserleri arasında “Ruhumun Büyük Kadınına”, “Şemiran Otobüsü” ve “Gökteki Ev” gibi eserleri sayılabilir.