Her şeye rağmen, her şey bize rağmen devam ediyordu. Dünya biz olmadan dönüyordu. Bizi unutmuştu, vaktiyle o kadar hızlı dönmüştü ki, kendi yuvarlak hatlarından keskin bir kare duvara hapsetmişti bizi. Güneşi görmüyorduk. Bir keresinde gerçekten gökyüzüne baktım, gün içinde defalarca, mahallemizde güneş görünmüyordu. Duvarlar ve insanlar sadece… Güneşi görmediğimde anladım, bizim dünyamız dönmüyordu. Evvel zaman hikâyesinde sıkışıp kalmıştık.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
