Harflere dökmediklerim de dahil tüm benliklerimi aldım. Sanırım toplamda elli kişiydik. En ön sıraya kuruldum. Sırtımı arkaya yasladım. Küçük uçağımızda hepsi yanımdaki, arkamdaki koltuklara yerleşti. Kalkışa biraz vardı. Kemerimi neredeyse mideme geçirdim. Öteden beri uçuş korkum vardı. Derler ki ´´Onca uçak havada, düşecek de seninki mi düşecek... Takma kafana öyle şeyleri´´. Diyemem ki ölüm kıçımıza takılı zaten. Ben takmasam ne olur...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
