Kar yağıyordu; günlerden çarşamba aylardan şubattı. Üşüyordum; Tüm günahları örten sessizliğiyle gecenin kalbine yağıyordu kar. Ve ben bir şehrin bütün yetimliğiyle yapayalnızdım.
Sokaklar boyu yürüdüm; Gelip tam ortasında durdum içimdeki boşluğun… Hiç kimse tanımasın istedim beni Yakalarını kaldırdım yalnızlığımın İlikledim önünü korkularımın
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
