“İnsan mısın?” diye sorar insana insan! Çünkü insan; çevresinin aynasıdır çoğu zaman… Ailesinin... Mahallesinin… Coğrafyasının... Hatta, Yaşadığı çağın… İnsan tek başına hiçbir günahın işleyicisi değildir aslında! Herkes biraz yardım eder, hamurunu (çamurunu) yoğurmasına... Herkes bir ucundan tutar; iyiliğinin ve kötülüğünün... Yardımcısıdır herkes, insanlık giysisinin; biçilmesinde, dikilmesinde, giyilmesinde... Yardım ederiz, insanız çünkü… Her duygu mevcut özümüzde… Sevdiğimizi kendimize saklar... sevmediğimizi karşıya yükleriz, bin bir minnetle... "İnsan değil misin?" sorusunda kocaman bir cevap saklı, görmesek de! Evet insanım; iyiliğimle ve kötülüğümle! "İnsan" duyguların toplamıdır çünkü!
Evet iyi biriyim; çünkü insanım... Evet kötü biriyim; çünkü insanım... "İnsan" bütününde iyilik aramak kimin beklentisidir bilemem… En büyük yanılgımız "insanlığı" iyilikte aramak sanırım... Ya da manayı... Hem iyi olan kime-neye göre iyi? Veya kötü dediğimiz kim? Ben derim ki: İnsanın bir yanı cennet... Bir yanı cehennem... Asıl soru şu: Ben kimim? Ben neyim? Huzur muyum? Kusur mu!...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
