Kırk ev bir mahalle hükmüne geçiyordu. Bakkalıyla, manavıyla, kasabıyla, sütçüsüyle, bekçisiyle, çöpçüsüyle, seyyar satıcısıyla, -her mahallede bir tane bulunan delisiyle- … herkes birbirini tanırdı. Birbirinin düğününe iştirak eder, acısı varsa paylaşırdı. Akşamüzeri, tabak tabak yemekler, çocukların elinde evden eve taşınırdı. “Komşum yemeğin kokusunu almıştır, tadıversin” diyen, ince düşünceli insanlar yaşardı.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
