Greco’nun bulutları yığılmış odama süpürüyorum elimin tersiyle güneş yalımları kalıyor yalnızca gökyüzüne bağdaş kurup ak tülden yayla dumanını seriyorum yeryüzüne
eğilip, düşen oyuncağını uzatıyorum bir çocuğa ıtırlar, hanımelleri, gelincikler (işte saydırtma bana) birtakım çiçekler dolduruyorum damarlarıma
Promethéus, sen bekliyordun ölümü yeniden doğmak için bizse her gün yoğuruyoruz kendimizi doğurmak için sevdayı yeniden
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
