Yoldayken akla gelen o unutulmuş şey, nasıl kuşatıyorsa bir anda tüm damarlarımızı, öyle ansızın düşer aklımıza hayat. O sırada çoktan yolu yarılamışızdır bile.
Sussak anlayacak kadar konuşabilir miyiz seninle Uzansak tutabilecek kadar sıcakken gökyüzü Gözlerinden hangi bahçelere çıkılır şimdi Bizi kimse yıldızlardan toplamadı Henüz inmedi ay, kirpiklerimize
O kırgın çocuk gibi Gülüşümüzden açılan kapılardan geçtik
Uzaklara yürüyorduk sadece Sen duydun Kimse görmedi
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
