“İnce bir yağmur gibi yan gözle izlendiğim rüyada karanlık yeryüzeyine indi, yalnızlık kırbacıyla bedenini taşladı. Ateşe giden kelebek gibi yalana koştun; gözetleme kulesinden, taşların hedefini bularak bedenini ağır ağır çürütüşünü seyrettin. Yüzündeki ışık bugün yoktu. Siyahlığından ötürü korktuğun maddenin gözü körleşiyordu. Allah’ı sınar gibi kendi kendine alaycı bir eda ile, “çürümüş kemikleri kim diriltecek?” diye sordun. Son ümidini suya düşürmüş olmanın açık sarhoşluğu içinde kuleye çıktın, kum den
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
