Neden deriz ya hayatta Hüzün merhabasını tebessümden daha çok sunar diye ? Bazen kaderdir deriz , bazen susar kaderin hüznüne esir düşeriz.
Çoğumuz platonik sevdalar yaşamışızdır. Kimi zaman papatya falında düşler kurarız, Ve esiyor çıksın diye umutlanırız. Ama çıkmadığında Sanki o fal yüreğimize hançer vurmuş sayarız.
Papatya o kadar masum Ve tebessüm ettiren çiçektir ki Kırlarda koşarken Yanı balımızda Sanki bizimle koşuyor gibi durur Hüzne , tebessüme ortak bir dost gibi ...
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
