“Devrildi Sewra, Devrildi göğün kızı, Devrildi özgürlüğümüzün ağacı! Ama bir şey vardı ki, Bir şey vardı ki Sewra, Derinlerde kalmıştı kökümüz Kutsallığın yediveren rahmindeydi ruhumuz Ama sahipsiz, Ama boynu bükük, Ama yalnız?...”
Engin Aydınalp
Bakalım, ikrarımız bizi hakikate götürecek mi? Bu hikâyede payımıza kuyular, mağara, ağaçlar ve derin vadilerde yankılanan sular düştü.
Bu çığlığımız, geçmişten gelen seslerin ürpertisi.
“Derdim bana derman imiş” diyen mazlumların sesi değil mi ki; bu yüzden hakikate burhan oluşumuz…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
