Abı Derya köyünün camiinde bayram namazı kılınmıştı da yanlışlıkla bayramdan bir gün önce kılınmıştı. Köylüler bunu anladıklarında gülüp geçmişlerdi ama o huzursuzca yaralı ir kaplan gibi dönüp duruyordu kerpiçten yapılmış tek göz odadan sığınağında...
Oysa orası çoktan sığınak olmaktan çıkmıştı da haberi yoktu.Ama içten içe sürüp giden o huzursuzluk aslında beklenen çanların yakında çalacağının bir habercisiydi.
Baharı karşılayan çılgın neşesiyle dere serin sularıyla el verdi derinlerde bir yerde işleyen kedeine. Suyun yüzündeki saçı saklı biribirne karışmış genç adamı yani kendisini tanıyamadı.
Adını bilmediği pembe çiçeklerden iki tane kopardı. İki de eflatun İç cebindeki defterin içine yerleştirdi.
Ocağın önünde ayı postunun üzerine oturmuş , gaipten bir haber beklercesine isten kararmış duvarlara bakarken dışarıdaki bu kez gerçek olan bayramın telaşını hissetti.Belkide okunan ezan sesi haber verdi bekleyenlerin çağrısını. Yerinden kalktı. Kırmızı dersi kaplı Kuran'ının yerinde olup olmadığını anlamak için iç ceplerinden birine baktı.
"Zamandır" dedi içindeki garip duygu , alçak bir sandalyenin üstünde beklemekten usanmış desteye uzanırken.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
