Dün, gençliğimi Sarı Papatya’nın kıyısına atan kürekli kayığın yardığı yansımalı dönüş yolumu, Sarı Papatya’nın sıcak dalgaları kapatırken; bugün, gişenin önünde bekleyen o saf, temiz, yürekli insanların birer birer uçtuğunu ”gör, duy ve sus.”
İzlemekten, dinlemekten, düşünmekten yoruldum…
Şimdi mi? Durakta Sarı Papatya servisini beklerken, mağazanın vitrin aynasında, kendime bakıyorum ve susuyorum.
Vitrin aynası: “Koşma, otur; Sarı Papatya’yı yaz!.. Artık, servisin gelemeyecek.”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
