Şeyler

Babil’in Yorumu

Hayal kurmak, dünyadan çıkış yollarımızdan biri; yaşamın ağırlığı bir tüy kadar hafifleyebiliyor bazen. Şeyler de hayatın kolay ve yalın akacağı, içinde mutluluk büyüyecek bir evin hayaliyle açılıyor. Jerome ve Sylvie, hiçbir ayrıntıyı atlamadan düşlüyor her şeyi. Bir süre sonra gerçeğin sert zeminine düşeceklerini bilseler de vazgeçmiyorlar. Uzayan her hayalde biraz daha sertleşiyor tabii bu zemin. Georges Perec, kendine has üslubuyla mutluluğu nesnelerin hayatsız canlılığında arayan insanların hikâyesini anlatıyor. Sahip olmaya duyulan bitimsiz arzunun neler doğurabileceğini çarpıcı bir biçimde gösteriyor okuruna.

60’lı Yılların Bir Hikayesi: Şeylere Dair Bir Hikaye... Jerome’la Sylvie, özgürlüklerinden hiç ödün vermeden herşeye sahip olmayı düşlerler. Oysa öğrencilikten çıkıp daracık odalardan, "bir pantolon, bir kazak"tan, kötü yemekhane yemeklerinden kurtulmanın ve düşledikleri yaşama ulaşmanın bir bedeli vardır. Nesnelerle örülü yaşam giderek daha da ulaşılmaz bir imgeye dönüşür. Georges Perec, ikinci basımını yaptığımız Şeyler’de, 60’lı yılların, Jerome’la Sylvie ve arkadaşlarının bu hikayesiyle Fransız toplumunun keskin bir tanımını veriyor. Dahası her şey ne kadar tanıdık...