Şeytanın Çocukları

Zengin adam kendini ve hayatı sorgulamaya başladığında yaşamına değer katması gereken ne varsa sahte ve sabitti. Gerçeklerden uzak yaşadığı ilişkilerinin olduğunu fark ettiğinde varoş bir mahallede yaşamaya karar verdi. İkili ve toplumsal ilişkilerde kendisine değil de itibarı parası ve bulunduğu konumdan dolayı sevildiğini ve sayıldığını fark etti. Sevgilisinin kendi parası ile garsonları aşağılaması, otel çalışanlarına hakaret etmesi Tarık beyin gerçek yaşamdan ziyade çıkarcı ve vıcık vıcık bir ortamda olmasını anlamasını sağladı. Yaşadığı yerden üç beş kilometre uzakta olan bu varoşta çok farklı bir yaşam buldu. Sanki farklı bir ülkeye gelmişti. Burada yaşam hiç tanımadığı bir yüz ile çıktı karşısına. Suç ve suçluların üretildiği bir mahalleydi. Oysa kendisi için yaşam meta üretmek üzerine kuruluydu. Yaşam bir kavgaydı elbette ama burada kavgada adalet yoktu. Parçalanmış hayatlar üzerine kurulmuş suç dünyasının adaletten, hukuktan ve vicdandan yoksun hükmü vardı. Parçalanmış ailelerin yaşama tutunmak için ya köle olması yada ölmesi gerekiyordu. Egemenlerin suç işlenmesine izin verip suçlu yaratmaları bu mahallenin yaşamı olduğunu anladığında kendini sabit biri olarak nitelendirdi. Çünkü buradaki güç parasal zenginlikten öte bir güçtü.