Değişimin korkutucu bir ivme yakaladığı zamanları tecrübe ediyoruz uzun süredir. Daha insancıl bir yaşam için üzerine düşünmenin kaçınılmaz olduğu kavramlardan biri olarak şiddet de insanı telaşa düşüren bu değişimden payını alıyor. Öyle ki ilk akla gelen kaba kuvvete içkin anlamı aşınalı çok oluyor şiddetin. Artık tekil bir şiddetten ziyade farklı yüzlerle kendisini gösteren fakat gücünü bir noktadan alan şiddetlerden bahsetmek mümkün. Byung-Chul Han, giderek giriftleşen bu mefhumun izini sürüyor Şiddetin Topolojisi’nde. Kendisini çevreleyen şiddet sarmalının sebeplerini yine insanın içinde arıyor, etkileyici bir tarihsel bağlama oturtuyor tartışmasını. Meselesinin genişliğine karşın alabildiğine özlü bir ifade gücü yakalıyor Han, derli toplu ve özgün bir çalışma çıkarıyor ortaya böylece. 21. yüzyılın dikkate değer eserlerinden biri olan Şiddetin Topolojisi, kapitalizmin içselleştirilmiş bir şiddet yaratıp insanı daha verimli olmaya koşullandırdığını çarpıcı bir biçimde göstererek dikkat çekerken, şiddetin gündelik yaşamın temel belirleyenlerinden biri olduğu bu topraklar için gözden kaçmaması gereken bir eser olarak öne çıkıyor.
Kitap Hakkında
Han’ın kitabı, eski toplumlardan günümüze şiddetin tarihsel değişiminin temel uğraklarını tespit eden felsefi bir anlatı. Yazar bunu yaparken şiddetin tarih boyunca inatla kalıcılık göstermesini araştırmış bir dizi düşünüre, Sigmund Freud, Carl Schmitt, Walter Benjamin, René Girard, Giorgio Agamben, Gilles Deleuze, Michael Hardt ve Antonio Negri’nin tezlerine eleştirel bir gözle uğrayarak kısa ve özlü bir hiksye kuruyor. Şiddetin Topolojisi, bakış açımızı tekrardan sorgulamamıza ve değiştirmemize neden olan o kısa ama etkili felsefi uyarılardan biri.
“Geç modernitenin başarıya ve performansa odaklı öznesi, kendi dışın-daki bir iktidar kurumunun baskısına maruz kalmadığı ölçüde özgürdür. Ama gerçekte bir kul kadar da özgürlükten yoksundur. Dış baskı nihayet aşıldığında, içerideki basınç devreye girer. Başarıya ve performansa odaklı yaşayan özne, bir depresyon geliştirir. Şiddet azalmadan sürmektedir. Yalnız ağırlık noktası içeri kaymıştır. Egemenlik toplumundaki kelle alıcı kuvvet yani dekapitasyon, disiplin toplumundaki deformasyon ve başarı ve performans toplumundaki depresyon, şiddetin topolojik dönüşümünün birer aşamasıdır. Şiddet giderek içselleştirilir, ruhsallaştırılır ve böylelikle görünmez hale gelir. Giderek Öteki’nin veya Düşman’ın olumsuzluğunu üzerinden atar ve insanın kendisine yönelir.”
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
