Sustum. Kelimelerin kifayetsizliğine kızıp çaresizliğimi gördüm. Herkesin inandığı bir yalanı varken masallar anlatmaktan yoruldum. Huzurunda kendimi kaybederken Aklından geçenlerin yüreğime saplanmasına bir yabancı gibi uzaktan baktım. Konuştukça kendime inandım. Anlattıkça seni içime aldım. Ellerin avuçlarımdayken Ve ruhunu bastırmışken kanayan benliğime, Yüreğim parçalayıp göğsümü Düşecek diye ayaklarının dibine, En kanayan haliyle; Basıp çiğneyeceksin diye değil; Görmeyeceksin diye her şeyin sen olduğunu, Korktum. Sustum…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
