Tekerlekli Sandalyedeki Palyaço

Birkaç yüreğe dokunmak İçin yola çıktım.
O kadar şaşırdım ki küçücük bedenlere o kocaman yürekleri nasıl sığdırmışlardı anlayamadım.
Bazısı İçin çizgi filmdim, belki de Noel Baba ya da palyaço olmayı bir türlü beceremeyen sıradan bir insandım.
Birkaç dakikada bu güçlü çocukların yüz hatlarına gülücükler ektim, gamzelerine sevinç yükledim.
Odadan her çıktığımda, arkamda bıraktığım hüzün kalbime dokunuyordu.
Ve kendi içinde defalarca ağlayan bu palyaço dışarıya gülebiliyordu…
 
***
 
Odadan her çıktığımda, arkamda bıraktığım hüzün kalbime dokunuyordu.