Ay, kahrından parça parça düşerken biz ayaktakımı olarak alkış tutuyorduk. Sırtımızda ateşten bir kamçı… Kaç küheylanı çatlatmış bu yol, kaç çıplak üşüyor yaslı akşamların ürkekliğinde… Biz, ayaktakımı olarak ağlıyorduk. Efendilerimiz birer birer ölümün peşine takılıp gidiyordu çünkü. Biz, ayaktakımı olarak tutsak yaşamayı çok sevmiştik oysa.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
