Çocuk seslenmiş karşı dağlara. ‘Doktordan çoban olur mu?’ diye Dağlar seslenmiş… ‘Olur olur… Doktordan çoban olur da, çobandan doktor olur mu?’ diye. Çocuk şaşırmış… Düşünmüş…
...
...
Bedenlerimiz büyürken çocuk kalabilseydik. Çocukça sevebilseydik insanı, hayatı, yürek acısı duyar mıydık? Ayağımıza batan dikenden olsaydı gözyaşlarımız, yüreğimize batan acıdan ziyade. En büyük sevincimiz elimizde tuttuğumuz rengarenk balonlarımız olsaydı, yüreğimizde ne kırgınlıklarımız ne de ayrılıklarımız olurdu…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
